Χρήση σε παιδιά και εφήβους:

Το Valdoxan δε συνιστάται για τη θεραπευτική αγωγή της κατάθλιψης σε ασθενείς κάτω των 18 ετών,εφόσον δεν έχει αποδειχτεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα του Valdoxan σε αυτή την ηλικιακή ομάδα. Σε κλινικές δοκιμές σε παιδιά και εφήβους που ακολούθησαν αγωγή με άλλα αντικαταθλιπτικά, παρατηρήθηκε συχνότερα αυτοκτονική συμπεριφορά (απόπειρα αυτοκτονίας και αυτοκτονικές σκέψεις) και εχθρότητα (κυρίως επιθετικότητα, αντιδραστική συμπεριφορά και οργή) συγκριτικά με όσους έλαβαν εικονικό φάρμακο.

Διαβάστε περισσότερα: Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση valdoxan

Θεραπευτική αγωγή των μειζόνων καταθλιπτικών επεισοδίων σε ενήλικες.

Η συνιστώμενη δόση είναι 25 mg μία φορά την ημέρα, χορηγούμενη από το στόμα, πριν τη βραδινή κατάκλιση.Μετά από δύο εβδομάδες αγωγής, εάν δε σημειωθεί βελτίωση των συμπτωμάτων, η δόση μπορεί να αυξηθεί σε 50 mg μία φορά την ημέρα, δηλαδή δύο δισκία των 25 mg, που θα λαμβάνονται μαζί πριν τη βραδινή κατάκλιση.

Διαβάστε περισσότερα: Θεραπευτικές ενδείξεις-οδηγίες του valdoxan

 To Valdoxan είναι φάρμακο που περιέχει τη δραστική ουσία αγομελατίνη. Διατίθεται σε μορφή επιμηκών δισκίων χρώματος πορτοκαλί-κίτρινου (25 mg).

Διαβάστε περισσότερα: Τι είναι το Valdoxan;

Η ηλεκτροσπασμοθεραπεία ή αλλιώς ΕCΤ (electroconclusive therapy) είναι μια ιατρική θεραπεία που γίνεται από γιατρούς. Στο άτομο δίνεται ένα γενικό αναισθητικό και ένα φάρμακο για την χαλάρωση των μυών. Όταν τα ανωτέρω επιδράσουν απόλυτα, ο εγκέφαλος του ατόμου τονώνεται με μια σύντομη, ελεγχόμενη σειρά ηλεκτρικών σφύξεων χρησιμοποιώντας ηλεκτρόδιο που τοποθετούνται σε συγκεκριμένα σημεία του κεφαλιού του ατόμου. Η τόνωση αυτή προκαλεί σπασμούς στον εγκέφαλο που διαρκούν μέχρι δύο λεπτά. Λόγω του μυοχαλαρωτικού και αναισθητικού φαρμάκου, το σώμα του ατόμου δεν κλονίζεται και το άτομο δεν νοιώθει πόνο. Το άτομο ξυπνάει μετά από πέντε με δέκα λεπτό, όπως θα ξυπνούσε μετά από μια μικρή εγχείρηση.Η ΕCΤ συνήθως συνίσταται από έξι μέχρι 12 θεραπείες που χορηγούνται τρεις φορές την εβδομάδα σε διάστημα ενός μηνός περίπου. Ο συνολικός αριθμός θεραπειών που χρειάζονται για να καλυτερέψει ένα άτομο διαφέρει από άτομο σε άτομο και ο ψυχίατρος σας θα συζητήσει μαζί σας πόσες θεραπείες ίσως θα χρειαστείτε.

Διαβάστε περισσότερα: Η ηλεκτροσπασμοθεραπεία (ΕCΤ)

 Το Anafranil είναι ένα από τα παλιότερα και πλέον δοκιμασμένα αντικαταθλιπτικά. Εκτός από την κατάθλιψη χορηγείται στην ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, το άγχος, αλλά και την διαταραχή πανικού, την νευρογενή βουλιμία και την αϋπνία. Σε δοσολογίες μέχρι 100mg, το Anafranil χορηγείται σε μια μόνο δόση, το βράδυ. Όταν όμως χρειάζεται μεγαλύτερη δοσολογία, καλό θα ήταν η συνολική ημερήσια δοσολογία να χορηγείται σε δύο δόσεις, όμως και τώρα η μεγαλύτερη δόση θα πρέπει να χορηγείται το βράδυ. Μέγιστη επιτρεπόμενη δόση τα 250mg/ ημέρα.

Διαβάστε περισσότερα: Οδηγίες χρήσης Anafranil (Clomipramine)

 Tρικυκλικά- τετρακυκλικά αντκαταθλιπτικά .Είναι παλαιότερα ,κλασσικά αντικαταθλιπτικά φάρμακα, αποτελεσματικά, αλλά με αρκετές παρενέργειες οι οποίες πλέον τα καθιστούν δύσχρηστα.Τα πιο συνήθη είναι :

Διαβάστε περισσότερα: Παλαιότερα αντικαταθλιπτικά

Τα αντικαταθλιπτικά χάπια είναι  σχετικά ασφαλή σε ανθρώπους που δεν έχουν άλλα προβλήματα υγείας. Όπως όλα τα φάρμακα τα αντικαταθλιπτικά χάπια μπορούν να προκαλέσουν ήπιες, και συνήθως προσωρινές παρενέργειες σε μερικούς ανθρώπους. Τις περισσότερες φορές, οι παρενέργειες είναι ήπιες, αντιμετωπίσιμες και εξαφανίζονται κατά τη διάρκεια του χρόνου. Οι κοινές παρενέργειες περιλαμβάνουν τη ναυτία, διάρροια ή δυσκοιλιότητα, ίλιγγο, υπνηλία, νευρικότητα, αλλαγές στον ύπνο, ξηροστομία, πονοκέφαλο και θολωμένη όραση. Μερικοί άνθρωποι παρουσιάζουν αλλαγή στο σεξουαλικό ενδιαφέρον ή στη σεξουαλική λειτουργία.

Διαβάστε περισσότερα: Οι πιθανές παρενέργειες των αντικαταθλιπτικών;

Όλα τα αντικαταθλιπτικά χάπια χρειάζονται κάποιο χρονικό διάστημα για να έχουν κάποιο αποτέλεσμα. Μην απογοητεύεστε εάν δεν αισθάνεστε αμέσως καλά. Η θεραπευτική απάντηση εμφανίζεται συνήθως μέσα σε δύο έως τέσσερις εβδομάδες αφότου αρχίζει η αγωγή, αν και μερικοί άνθρωποι αισθάνονται καλύτερα πιο σύντομα. Δεν είναι ασυνήθιστο για τους φίλους και την οικογένειά σας να παρατηρήσουν σημάδια βελτίωσης πριν γίνει αυτό αισθητό από εσάς. Όταν το φάρμακο αρχίζει να λειτουργεί, μπορείτε να νιώσετε όλο και περισσότερο ικανός να ολοκληρώσετε τα πράγματα που θέλετε και να απολαύσετε τη ζωή με έναν τρόπο που είναι περισσότερο "κανονικός" για σας. Εάν δεν δείτε βοήθεια από ένα φάρμακο, ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει μια αλλαγή της δόσης ή μια αλλαγή σε άλλο φάρμακο. Η θεραπεία της κατάθλιψης είναι μια διαδικασία που απαιτεί τη στενή συνεργασία σας με το γιατρό, καθώς πολλές φορές τα φάρμακα δρουν διαφορετικά σε κάθε άνθρωπο.

Μια σημαντική ερώτηση! Μερικές φορές όταν τα αντικαταθλιπτικά χάπια λαμβάνονται σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα, οι πιθανότητες των παρενεργειών ή των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των φαρμάκων αυξάνονται. Είναι πολύ σημαντικό να ενημερώσετε το γιατρό σας, ιδιαίτερα για τα φάρμακα αλλεργίας. Είναι σημαντικό να είναι ενήμερος ο γιατρό σας για οποιαδήποτε φάρμακα  χρησιμοποιείτε, ακόμα και βιταμίνες ή φυτικά προϊόντα.

Η έρευνα προτείνει ότι η κατάθλιψη μπορεί να συνδεθεί με τις αλλαγές στη λειτουργία των χημικών ουσιών του εγκεφάλου που αποκαλούνται νευροδιαβιβαστές. Η τρέχουσα έρευνα εστιάζει στα συστήματα σεροτονίνης, νορεπινεφρίνης, και ντοπαμίνης. Ορισμένοι γενετικοί παράγοντες και αλλαγές στις ορμόνες του σώματος εμπλέκονται επίσης σε μερικές καταθλιπτικές καταστάσεις. Αυτές οι σύνθετες βιολογικές αλλαγές μπορούν να παράγουν τις βαθιές αλλαγές στη διάθεση και τη συμπεριφορά σας. Τα αντικαταθλιπτικά χάπια θεωρούνται ότι διορθώνουν μερικές από τις χημικές δυσαναλογίες που παρατηρούνται σε μια καταθλιπτική διαταραχή.

 Θα πρέπει να επισκέπτεστε τακτικά το θεράποντα ιατρό που θα σας συστήσει κάποια φαρμακευτική αγωγή ,για να αξιολογήσει οποιεσδήποτε αλλαγές ή/και παρενέργειες και για να αξιολογήσει πώς το φάρμακο λειτουργεί σε σας. Συνήθως, οι άνθρωποι παίρνουν αντικαταθλιπτικά φάρμακα για έξι έως εννέα μήνες ή περισσότερο. Ενώ συχνά μπαίνει κανείς στον πειρασμό να σταματήσει το φάρμακο όταν αισθάνεται καλύτερα, είναι σημαντικό να συνεχιστεί έως ότου, σε συνεργασία με το γιατρό σας, δείτε ότι  η κατάθλιψή αντιμετωπίζεται. Η πρόωρη διακοπή φαρμάκου μπορεί να οδηγήσει στην επιστροφή των αρχικών συμπτωμάτων σας. Μπορεί να σας συστηθεί να αυξήσετε ή να μειώσετε βαθμιαία το φάρμακο κατά τη διάρκεια της παρακολούθησής σας. Για μερικά φάρμακα είναι ιδιαίτερα σημαντικό πριν τη διακοπή τους να προηγηθεί σταδιακή μείωση.

 

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, η κατάθλιψη είναι μια ασθένεια που μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με το φάρμακο και την παροχή συμβουλών. Εντούτοις, υπάρχει πάντα μια πιθανότητα η κατάθλιψή σας να επιστρέψει μόλις σταματήσετε ένα φάρμακο. Η συνέχιση των αντικαταθλιπτικών χαπιών ή/και της ψυχοθεραπείας για το συνιστώμενο χρονικό διάστημα ελαχιστοποιεί αυτήν την δυνατότητα. Δυστυχώς, σε έναν μικρό αριθμό περιπτώσεων, η κατάθλιψη επανεμφανίζεται μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας. Η αναγνώριση των σημαδιών ενός νέου καταθλιπτικού επεισοδίου και η έγκαιρη αντιμετώπιση είναι πολύ σημαντική.

 

 Τα τωρινά φάρμακα που έχουν εγκριθεί για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης δεν θεωρούνται εθιστικά. Ο εθισμός σε ένα φάρμακο υπονοεί ότι θα θέλατε αυξανόμενα ποσά αυτής της ουσίας. Στην αρχή της θεραπείας μπορεί κάποιος να αισθανθεί περισσότερο ενεργοποιημένος από πριν, χωρίς να έχει βελτιωθεί ιδιαίτερα ακόμα η διάθεση. Αυτό συνήθως μετά από μερικές ημέρες βελτιώνεται. Όπως με τα περισσότερα φάρμακα, υπάρχει επίσης η πιθανότητα παρενεργειών με τα αντικαταθλιπτικά χάπια. Το αίσθημα ευφορίας, η έντονη ζάλη, ή άλλες ανεπιθύμητες παρενέργειες δείχνουν μια ασυνήθιστη αντίδραση στο φάρμακο, ή μια αλληλεπίδραση με ένα άλλο φάρμακο, ή είναι επιπλοκή από τη χρήση οινοπνεύματος. Επιπλέον, μπορεί σε μερικούς ασθενείς να προκαλέσουν μετά από κάποιο διάστημα έντονη ευφορία. Εάν παρουσιάσετε οποιοδήποτε από αυτά τα προβλήματα, ελάτε σε επαφή με τον ψυχίατρό σας αμέσως. Τα αντικαταθλιπτικά χάπια δεν είναι εθιστικά.

 Όπως με την ανορεξία, η βουλιμία αρχίζει χαρακτηριστικά κατά τη διάρκεια της εφηβείας.  Ο όρος εμφανίζεται  συχνότερα στις γυναίκες αλλά βρίσκεται επίσης στους άνδρες.  Πολλά άτομα με τη βουλιμία, παρ’ότι αισθάνονται άσχημα με τις συνήθειες τους, δεν επιδιώκουν τη βοήθεια έως ότου φθάσουν στην ηλικία των 30 ή και 40 ετών.    

Διαβάστε περισσότερα: Νευρογενής Βουλιμία